Leren schrijven voor linkshandigen

ook linkshandigen kunnen vlot en netjes leren schrijven. Dat vereist echter wel een aangepaste techniek, speciale materialen én specifieke instructies.

Naar schatting acht tot dertien procent van alle mensen is linkshandig. Dat zijn in elke klas gemiddeld zo'n drie kinderen. Tot veertig, vijftig jaar geleden werden linkshandige kinderen gedwongen met rechts te schrijven. Soms met harde hand en vrijwel altijd met een belabberd handschrift als resultaat. Tegenwoordig weten we beter: ook linkshandigen kunnen vlot en netjes leren schrijven. Dat vereist echter wel een aangepaste techniek, speciale materialen én specifieke instructies.
 

Links of rechts?

"Mijn zoon Tom van vier kleurt met links, maar houdt zijn prikpen juist in zijn rechterhand. Bij voetballen trapt hij afwisselen met links en met rechts. Is hij nou links, rechts of tweehandig", vraagt Toms moeder Liny zich af. Het antwoord is: dat zal waarschijnlijk nog blijken. Linkshandigheid komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes: ruim tien procent jongens tegen ruim zes procent meisjes.

Of een kind links- of rechtshandig is, kan pas rond het zesde levensjaar worden vastgesteld. Veel kinderen hebben als dreumes of peuter al een duidelijke voorkeur voor een bepaalde hand, maar sommigen blijven het afwisselen. Ook bij kleuters in groep 1 en 2 komt dit nog veel voor. Rond het zesde levensjaar is bij de meeste kinderen duidelijk of ze rechts- of linkshandig zijn. Een enkeling is met beide handen even vaardig.

 

Linkshandig schrijven: een andere techniek

"Met links schrijven is onmogelijk." In de tijd van de kroontjespen, waarmee je 'duwend' schrijft, was dat eigenlijk nog waar ook. De punt van de pen bleef haken in het papier. Het papier raakte beschadigd, de inkt vlekte uit of gaf spetters als de pen weer losschoot.
 

Vooroordelen tegen linkshandig schrijven

De kroontjespen werd vervangen door moderner schrijfmateriaal, maar de vooroordelen tegen linkshandig schrijven bleven nog lange tijd bestaan. Weliswaar worden linkshandige kinderen al decennialang niet meer gedwongen met rechts te schrijven, lang bleef de gedachte dat schrijven voor linkshandigen eigenlijk een onmogelijke opgave is: “Linkshandigen schrijven met zo'n rare gehoekte hand en krampachtige vingers, de letters hellen dan weer naar links en dan weer naar rechts en er komen vieze inktvegen over de letters.”

 

Schrijfmethodes houden rekening met linkshandigheid

Het klopt: al deze zaken zijn problemen die zich voordoen bij linkshandigen. Maar niet omdat ze links zijn, maar omdat ze als linkshandige moeten schrijven op een rechtshandige manier. En dat werkt niet. Gelukkig weten leerkrachten tegenwoordig hoe ze linkshandige kinderen moeten begeleiden bij het leren schrijven. Ook zijn er zijn speciale pennen voor linkshandigen, die inspelen op de specifieke linkshandige schrijfbeweging.

Helaas is in de meeste lesmethodes rechtshandigheid nog steeds de norm. Alleen de methode Schrijven in de basisschool van Noordhoff houdt specifiek rekening met linkshandige kinderen. Deze methode heeft een speciale linkshandige versie, met aangepaste oefenschriften en werkbladen.

Als je merkt dat je linkshandige kind moeite heeft met leren schrijven met een rechtshandige methode, kun je overwegen om voor thuis het schrijven te oefenen met de materialen van Schrijven in de basisschool (te koop in onze webshop).

Tips om je kind te helpen:

• Is je kind linkshandig, dwing het dan niet om met de andere hand te schrijven. Dit gaat tegen zijn of haar motorische ontwikkeling in.
• Vraag op school of er speciale pennen/potloden voor linkshandigen worden verstrekt. Is dit niet het geval, koop dan er dan zelf eente.
• Zorg dat je kind ook thuis beschikt over schrijfwaar voor linkshandigen.Koop ook een linkshandige schaar.
• Linkshandigen schrijven in een andere houding en laten hun letters in een andere richting hellen; probeer dit niet te corrigeren naar een rechtshandig handschrift.
• Kinderen die links zijn moeten hun pen of potlood iets hoger vasthouden dan rechtshandigen. Zo kunnen ze zien wat ze doen.