Leren fietsen zonder zijwieltjes
Jacqueline Wouda | 21 augustus 2017
Leren fietsen zonder zijwieltjes - het ene kind kan het al met amper drie jaar, de ander durft het met zeven jaar nog niet aan. Gemiddeld kan een kleuter rond zijn of haar vijfde verjaardag zonder zijwieltjes fietsen.
Karakter en aanleg spelen een belangrijke rol, maar er zijn wel degelijk manieren om je kind een handje te helpen. Met deze tips en trucs fietst je kind zó weg. De beste methode om kinderen te leren fietsen? Geef ze een loopfiets!
Stoere loopfietsen
Wanneer kan een kleuter leren fietsen zonder zijwieltjes?
Dé leeftijd waarop een kind zonder zijwieltjes kan leren fietsen bestaat niet. De onderlinge verschillen tussen kinderen zijn groot. Wel kan in zijn algemeenheid gesteld worden dat een kleuter pas kan leren fietsen zonder zijwieltjes als aan een aantal basisvoorwaarden wordt voldaan.
Leren fietsen zonder zijwieltjes heeft alleen kans van slagen indien:
- je kind gemotiveerd is
- je kind er motorisch aan toe is
- je kind voldoende zelfvertrouwen heeft
- je kind goed bij de trappers kan én de voeten op de grond kan zetten
- je kind genoeg kracht heeft om de trappers rond te draaien
- je kind over voldoende evenwichtsgevoel beschikt
- je zelf rustig en geduldig genoeg bent om je kind te helpen
Bedenk: forceren heeft geen enkele zin en werkt eerder averechts.
Hoe leer je je kind fietsen zonder zijwieltjes?
Een enkeling daargelaten die het in één keer doorheeft, hebben de meeste kinderen wat hulp nodig van een ouder om het fietsen onder de knie te krijgen. Sommige kinderen hebben aan een paar minuten genoeg, anderen moeten intensiever oefenen om voldoende evenwichtsgevoel en zelfvertrouwen op te bouwen om zonder zijwieltjes te kunnen fietsen. En bovenal om: om zonder zijwieltjes te dúrven fietsen. De meeste trucs die ouders noemen, hebben dan ook betrekking op dat durven.
Tip 1: Oefenen 'met zonder' zijwieltjes
In de kindertaal is het begrip 'met zonder' synoniem aan 'zonder'. Toch schuilt in deze kinderlijke uitdrukking een fantastische tip. Laat je kind letterlijk met zonder zijwieltjes fietsen: stel - zonder dat je dit je kind vertelt - de zijwieltjes van het fietsje wat hoger af, zodat je kind niet voortdurend steun heeft van de zijwieltjes. Het leert zo ongemerkt de balans te bewaren. Gaat dit goed, stel de zijwieltjes dan steeds wat hoger af. Net zolang tot ze ongebruikt boven het wegdek zweven. Dit is het moment om je kind te vertellen wat je hebt gedaan. Als je kleuter zich realiseert dat ze eigenlijk al gewoon kan fietsen, zal ze vol trots afscheid nemen van de zijwieltjes.
In het begin zul je je kind moeten vasthouden bij het leren fiesten. Iedere volwassene die wel eens een kleuter op een kleuterfietsje heeft begeleid weet wat dat inhoudt: een zere rug van het kromlopen met een hand onder het zadel of aan de bagagedrager. Om dit te voorkomen zijn er drie hulpmiddelen:
- Knoop een lange das of sjaal om het middel van het kind of onder zijn armen en houdt die vast met de uiteinden in je hand. Dit voelt voor je kind stevig aan, zeker als hij dreigt te vallen. Gratis en altijd bij de hand.
- Er bestaan speciale oefenvestjes. Op de rug zit een handvast dat je als ouder vasthoudt om je kind te helpen zijn evenwicht te vinden terwijl je zelf rechtop blijft lopen.
- Ook zijn een speciale fietsbalanstrainers te koop. Dat is een stang die wordt gemonteerd op de bagagedrager van de fiets. Als ouder kun je, zonder te bukken of krom te lopen, naast je fietsende kind meelopen en het geheel in balans houden. Je kind merkt hier weinig van en krijgt vertrouwen in zijn eigen fietsvaartdigheid. Ook hiervoor geldt dat je het ding maar een paar keer zult hoeven te gebruiken.
Tip 2: Stiekem loslaten
Waren de hulpmiddelen hierboven nog vooral gericht op het <em>vasthouden van je kind tijdens het leren fietsen, deze tip gaat juist over het tegenovergestelde: loslaten. Of preciezer: stiekem loslaten. Angst is vaak de grootste tegenstander bij het leren fietsen. Veel kinderen blijven daarom krampachtig 'eisen' dat ze worden vastgehouden en opgevangen, terwijl ze het eigenlijk wel zonder af kunnen. Het ontbreekt hen alleen nog aan zelfvertrouwen.
Ga aan de achterkant van de fiets lopen, zodat je kind niet precies ziet wat je doet. Houd de bagagedrager vast bij het wegrijden, ren mee en blijf zeggen dat je de fiets vasthoudt. Maar laat af en toe de fiets gewoon los en doe dit steeds langer. Lukt dit, laat je kind dan van je weg fietsen en zelf ontdekken dat hij het kan.
Tip 3: Gebruik een kleiner fietsje
Zorg voor een goed passende fiets, is het advies van fietsenhandelaren. In zijn algemeenheid is dat ook zo en vaak wil je zelf ook dat je kind naar een grotere fiets gaat zodra dit kan (hoe groter de wielen, hoe meer tempo je kind immers kan maken). Voor kinderen die moeite hebben met leren fietsen zonder zijwieltjes geldt echter een heel ander advies: gebruik een klein fietsje. Hoe kleiner hoe beter. Dat scheelt echt enorm. Heeft je kind al de kleinste maat fiets? Monteer dan een zogeheten 'verlaagd zadel': hierdoor komt je kind een paar centimeter lager te zitten dan op een regulier zadel. Net die centimeters kunnen het verschil maken.
Tip 4, de ultieme tip: Koop een loopfiets
Ze zijn er echt, kinderen die zó wegfietsen zonder zijwieltjes. Zonder oefenen, zonder angst, gewoon huppakee. Natuurtalentjes? Welnee, het best bewaarde geheim van leren fietsen is de loopfiets. Al met een jaar of twee kunnen peutertjes uit de voeten op een loopfiets (een fiets zonder trappers). Eerst nog stapje voor stapje, later met steeds meer tempo. Evenwichtsgevoel, het balanceren op twee wielen dat zo essentieel is voor fietsen zonder zijwieltjes, komt spelenderwijs. Uit balans? Corrigeren met een voetje aan de vloer en je staat weer stabiel. Doordat die twee vaardigheden, balanceren en corrigeren, 'in het systeem' van je peuter of kleuter zitten, ervaart die het fietsen niet als iets engs of moeilijks, maar als een logische bezigheid. Door de populariteit van de loopfiets (ook gewoon heel leuk speelgoed!) zie je steeds vaker peuters van drie die na een loopfiets probleemloos overstappen op een fietsje zonder zijwieltjes.
Ze zijn er echt, kinderen die zó wegfietsen zonder zijwieltjes. Zonder oefenen, zonder angst, gewoon huppakee. Natuurtalentjes? Welnee, het best bewaarde geheim van leren fietsen is de loopfiets. Al met een jaar of twee kunnen peutertjes uit de voeten op een loopfiets (een fiets zonder trappers). Eerst nog stapje voor stapje, later met steeds meer tempo. Evenwichtsgevoel, het balanceren op twee wielen dat zo essentieel is voor fietsen zonder zijwieltjes, komt spelenderwijs. Uit balans? Corrigeren met een voetje aan de vloer en je staat weer stabiel. Doordat die twee vaardigheden, balanceren en corrigeren, 'in het systeem' van je peuter of kleuter zitten, ervaart die het fietsen niet als iets engs of moeilijks, maar als een logische bezigheid. Door de populariteit van de loopfiets (ook gewoon heel leuk speelgoed!) zie je steeds vaker peuters van drie die na een loopfiets probleemloos overstappen op een fietsje zonder zijwieltjes.
Dezelfde oersterke loopfiets als op school!
De Vlaamse Stichting Verkeerskunde raadt ouders zelfs af om zijwieltjes te gebruiken, omdat volgens hen onderzoek aantoont dat kinderen beter leren fietsen met een loopfietsje. "De essentie van het fietsen is evenwicht leren houden", zegt Els Hendrickx van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde. "Met een loopfiets leer je dat veel sneller. Loopfietsen helpen beter bij de ontwikkeling van de stop-en stuurvaardigheden. Kinderen die dit goed kunnen, maken vlotter de overgang naar een fiets met trappers." Ook de Fietsersbond juicht het beginnen op een loopfiets toe. "Je voelt de balans beter. Maar let op, dit is niet voor alle kinderen een optie", zegt directeur Saskia Kluit. Een ban op zijwieltjes, daar voelt de bond niets voor. Voelt een kind zich onzeker en heeft het moeite met de balans, dan is het toch raadzaam ze te gebruiken. "Kijk vooral wat jouw kind nodig heeft. De ontwikkeling van kinderen kan enorm verschillen. Je moet dat toch uitvogelen met jouw kind."
Kinderen die hebben leren fietsen na een loopfiets hebben vaak nog jaren een balansvoorsprong op kinderen die het zonder loopfiets hebben geleerd. Ze zijn stabieler bij het op- en afstappen, hebben minder moeite met een fiets die aan de hoge kant is en zijn niet bang om het stuur met één hand (of twee...) los te laten om richting aan te geven.
3 reacties
ReageerDe beste kinderfiets is een lichtgewicht kinderfiets. Kinderen en vooral kleine kinderen hebben nog niet zo’n goed evenwicht en ze hebben niet zulke sterke spieren vergeleken bij een volwassene. Een gewone stalen Nederlandse fiets is zo’n 2/3 tot het totale lichaamsgewicht van het kind. Een aluminium is fiets 1/3 van het lichaamsgewicht van het kind. Nederlandse fietsen van 16 inch wegen 12-15 kg voor een kind van 3- 5 jaar. Voor een volwassene van 75kg is dat naar verhouding 50 tot 75 kg. Met een lichtgewicht fiets kan je kind grotere afstanden rijden, stapt makkelijker op, start sneller, kan harder fietsen en makkelijker een heuvel op. Hij heeft de fiets beter onder controle en als hij valt, valt hij minder hard. Bij de lichtgewicht fietsen zijn over het algemeen de verhoudingen ook goed. Zoals kleine handvatten en kleine remgrepen, zodat de kleine vingertjes goed bij de remmen kunnen. Korte cranks, kleine zadels en een niet te breed stuur.
Reageer op Cornélie Metselaarerg informatief artikel. Denk ook nog aan de autoped/step, lijkt iets moeilijker dan de loopfiets door een hoger evenwichtspunt en slechts één been om op te vangen: een mooie tussenfase naar de fiets. De ronddraaiende trap beweging kan dan nog op een hometrainer geleerd worden.
Reageer op Willem de BoerGewoon een bezemsteel aan de bagagedrager/frame verbinden zodat jezelf rechtop kunt blijven staan. Daarmee kan je ook gemakkelijk variëren/ afbouwen van steun
Reageer op Nici Ummels