In ‘Grip op competenties’ beschrijft Laevers samen met co-auteur Wilma van Esch in een voor hen kenmerkende mix van theorie en praktische voorbeelden de tien domeinen waarbinnen mensen zich ontwikkelen. De bril die zij aanreiken, toont niet alleen de onderwerpen die je moet ‘beheersen’ en ‘de kennis en de vaardigheden’ die daarbij horen, maar ook wat iemand een expert maakt in een bepaald domein. En vooral waartoe je ‘didactische arrangement’ uiteindelijk moet leiden, als je de ontwikkeling van kinderen ten volle wilt ondersteunen en stimuleren.

Een competentiegerichte benadering brengt je dichter bij kinderen. Ze worden niet meer gereduceerd tot hun problemen. Je kunt meer voor hen betekenen, omdat je voor meer openstaat. Niet alleen bij hoog-competente leerlingen is dat voelbaar, maar minstens zo sterk bij leerlingen die met delen van het curriculum worstelen.

De kindportretten in dit boek zijn indringende verhalen, stuk voor stuk. In elk verhaal gaat een wereld open. Elk van de portretten roept het unieke op van een persoon-in-ontwikkeling. Van kinderen die hun kracht tonen, maar ook van hun worsteling met de uitdagingen die eigen zijn aan ‘leven’. Wat we in de verhalen zien, staat haaks op het deficit-model. Je blijft verrijkt achter na de lezing, met inzichten die het competentieverhaal bevestigen, maar ook overstijgen.

Het boek beoogt de kijk op kindontwikkeling in het onderwijs te herdefiniëren, met een competentiegerichte benadering en persoonlijke verhalen om begrip en ondersteuning voor elk kind te verbeteren.